epINSTROM 2.0 AEM

Dzięki nowej wersji ep INSTROM 2.0 możesz także używać aplikacji jako modułu akwizycji systemu.

Projekt składa się z zestawu fragmentów roślin. Ma to na celu zilustrowanie rzeczywistości: w rzeczywistości system jest umieszczony w skrzynkach rozdzielczych, szafkach, skrzynkach lub pokojach. Fragment zasobu służy do mapowania jednej z tych rzeczywistych jednostek, np. skrzynka rozdzielcza.

Od użytkownika zależy, w jaki sposób chce on rozbić rzeczywistość na fragmenty roślin. Złożona jest abstrakcyjna propozycja. Pokazana sekwencja nie musi być przestrzegana w praktyce.

Powstaje fragment rośliny, w którym skrzynki wewnętrzne, liczniki i bezpieczniki są rejestrowane z ich wewnętrznymi połączeniami. Do każdego wychodzącego kabla dodaje się połączenie. Kabel zasilający jest zidentyfikowany, a odpowiednie połączenie oznaczone jako linia zasilająca.

Aby wspomóc przechwytywanie, zdjęcie skrzynki dystrybucyjnej można najpierw zrobić i zaimportować do edytora jako zdjęcie w tle.

Na podstawie przygotowanego tła elementy sieci (urządzenia ochronne, przełączniki, terminale, ...) można teraz zidentyfikować i umieścić za pomocą zdjęć tła. Zdjęcie zapewnia, że ​​przypisanie rzeczywistości do aplikacji jest możliwe w dowolnym momencie, nawet jeśli w aplikacji nie zostały jeszcze przypisane żadne znaczące nazwy.

Za pomocą tabliczek znamionowych można również sparametryzować każdy wstawiony element sieci. Pomocne jest sparametryzowanie często występującego elementu sieci (na przykład miniaturowego wyłącznika automatycznego 16 A), a następnie skopiowanie go tylko (poprzez menu kontekstowe).

Po zarejestrowaniu wszystkich możliwych do zidentyfikowania elementów sieci można rozpocząć wykrywanie połączeń.

Przejęcie jest zakończone, gdy nie można uzyskać dalszych informacji. Rzadko można było zarejestrować wszystkie parametry lub jednoznacznie zidentyfikować wszystkie połączenia zewnętrzne.

Nawet niekompletne projekty można zaimportować do epINSTROM 2.0, jeśli można je użytecznie przenieść do poszczególnych zakładów. Aby wesprzeć ten proces, wybrane (niepodłączone) porty z różnych fragmentów roślin można oznaczyć jako zasilające. W spójnej podsieci tylko jedno niepołączone połączenie można oznaczyć jako linię zasilającą.

http://www.instrom.de/aem-handbuch